Jednak wiele osób zastanawia się, czy kreatywność jest cechą urodzoną, czy też można ją zdobyć i doskonalić poprzez naukę i praktykę. W niniejszym artykule zbadamy tę kwestię, starając się wykazać, że kreatywność jest umiejętnością, którą można się nauczyć.

Po pierwsze, warto zaznaczyć, że kreatywność nie jest cechą stałą, ale bardziej elastyczną umiejętnością. Oznacza to, że każdy może ją rozwijać i doskonalić. Wszyscy rodzą się z pewnym potencjałem kreatywności, ale to nauka, eksperymenty i wyzwania pozwalają nam w pełni wykorzystać ten potencjał. Niektóre osoby mogą wydawać się bardziej kreatywne niż inne, ale to często wynik różnych doświadczeń i praktyk, które wpłynęły na rozwinięcie ich kreatywności.

Nauka kreatywności

1. Nauka i praktyka tworzenia: Kreatywność to umiejętność tworzenia czegoś nowego i oryginalnego. Można ją rozwijać poprzez naukę różnych technik twórczych, takich jak brainstorming, mind mapping czy design thinking. Poprzez regularne stosowanie tych technik można stworzyć nawyk myślenia kreatywnego.
2. Poszerzanie horyzontów: Kreatywność często wynika z różnorodnych doświadczeń i inspiracji. Osoby, które chcą rozwijać swoją kreatywność, powinny eksplorować różne dziedziny i zdobywać nowe doświadczenia. To pozwala na łączenie różnych pomysłów i tworzenie czegoś zupełnie nowego.
3. Praca nad wyobraźnią: Wyobraźnia jest kluczowym składnikiem kreatywności. Ćwiczenia rozwijające wyobraźnię, takie jak pisanie, rysowanie czy improwizacja, mogą znacząco wpłynąć na rozwijanie kreatywności.

Techniki rozwijania kreatywności

1. Brainstorming: To jedna z najbardziej znanych i używanych technik twórczych. Polega na swobodnym generowaniu pomysłów na określony temat bez oceniania ich. Można to robić indywidualnie lub w grupie. Przykładem może być sesja brainstormingu w firmie, podczas której pracownicy generują pomysły na nowy produkt lub rozwiązanie problemu.
2. Mind Mapping: Mind map to graficzna reprezentacja pomysłów i związków między nimi. Rozpoczyna się od centralnego tematu lub pomysłu i rozwija się go, dodając gałęzie z połączonymi koncepcjami. To narzędzie pomaga zorganizować myśli i znaleźć nowe połączenia między pomysłami.
3. Technika „Metoda kapeluszy Edward de Bono„: Ta technika opracowana przez Edwarda de Bono polega na myśleniu w różnych „kapeluszach”, które reprezentują różne rodzaje myśli, takie jak emocjonalne, logiczne, kreatywne itp. Przełączanie się między kapeluszami pozwala na rozważenie problemu z różnych perspektyw i generowanie różnorodnych pomysłów.
4. Analiza przypadku: Studiowanie przypadków innych osób lub organizacji może dostarczyć inspiracji i pomóc w rozwijaniu kreatywnych rozwiązań. Analiza sukcesów i porażek innych może prowadzić do wniosków, które można zastosować w swojej dziedzinie.
5. Sztuka pytania: Stawianie pytań to kluczowa umiejętność kreatywnego myślenia. Można eksperymentować z różnymi rodzajami pytań, takimi jak „Co by się stało, gdyby…?” lub „Dlaczego nie?” Pytania te mogą pomóc w rozwijaniu nowych perspektyw i pomysłów.
6. Metoda SCAMPER: SCAMPER to akronim reprezentujący różne sposoby myślenia o istniejącym produkcie lub pomysłach i modyfikowania ich. Oznacza to Substituting (zastępowanie), Combining (łączenie), Adapting (dostosowywanie), Modifying (modyfikowanie), Putting to another use (wykorzystywanie w inny sposób), Eliminating (eliminowanie) i Rearranging (przeorganizowywanie). Ta technika pomaga w analizie i udoskonalaniu istniejących koncepcji.
7. Technika „Przypadkowe połączenia”: Polega na łączeniu pozornie niepowiązanych elementów lub pomysłów w celu wygenerowania czegoś nowego. Może to obejmować łączenie dwóch zupełnie różnych dziedzin lub pojęć w celu stworzenia czegoś innowacyjnego.
8. Technika „Obce perspektywy”: Patrzenie na problem z perspektywy osoby trzeciej lub zupełnie obcej dziedziny może prowadzić do nietypowych i kreatywnych rozwiązań. To pomaga wyjść poza utarte schematy myślowe.
9. Słownik przypadkowych słów: Otwieranie słownika na losowej stronie i wybieranie słów lub pojęć, a następnie próba połączenia ich z aktualnym problemem lub tematem, może prowadzić do nieoczekiwanych skojarzeń i pomysłów.
10. Zadawanie pytań „Dlaczego?”: Praktykowanie zadawania pytań „Dlaczego?” pozwala na głębsze zrozumienie problemu lub pomysłu. To pomaga wydobyć ukryte przyczyny lub aspekty i może prowadzić do bardziej kreatywnych rozwiązań.

Przykłady sukcesów nauki kreatywności

1. Steve Jobs i Apple: Steve Jobs, założyciel Apple, często jest uważany za jednego z największych kreatywnych geniuszy w historii technologii. Jednak jego kreatywność była wynikiem wieloletniej pracy nad rozwojem produktów, eksperymentów i tworzenia innowacyjnych rozwiązań.
2. Pablo Picasso: Malarz Pablo Picasso znany jest z niezwykłej różnorodności swoich dzieł. Jego kreatywność była efektem nieustannego eksperymentowania z różnymi stylami i technikami malarskimi.
3. Thomas Edison i żarówka: Thomas Edison wynalazł żarówkę po wielu próbach i błędach. Jego podejście do tworzenia nowych rozwiązań było wyjątkowo systematyczne i naukowe, co pokazuje, że kreatywność można rozwijać poprzez naukę i praktykę.

Podsumowując: Kreatywność to umiejętność, którą można się nauczyć i doskonalić. Kreatywność niewątpliwie pomaga w takich zawodach jak Grafik komputerowy, muzyk czy architekt, ale również w każdym innym zawodzie jak lekarz, budowlaniec czy pomoc domowa. Nie ma rzeczy w których nie można wykorzystać kreatywności. Poprzez naukę różnych technik twórczych, eksplorację różnych dziedzin i pracę nad wyobraźnią, każdy może stworzyć fundamenty do rozwijania swojej kreatywności. Przykłady takich ikon jak Steve Jobs, Pablo Picasso czy Thomas Edison dowodzą, że kreatywność może być efektem systematycznego wysiłku i praktyki. Dlatego też warto inwestować czas i wysiłek w naukę kreatywności, aby osiągnąć sukces zarówno w dziedzinie zawodowej, jak i osobistej.